از چه نوع مواد زائد معمولاً برای تولید پارچه پلی استر بازیافت شده استفاده می شود؟

پارچه پلی استر بازیافت به عنوان یک ماده مهم در تلاش برای تولید پایدارتر از نساجی ظاهر شده است. با استفاده از مواد زاید ، این پارچه به کاهش اثرات زیست محیطی ، کاهش مصرف منابع و کاهش حجم زباله در دفن زباله ها کمک می کند. فرآیند ایجاد پارچه پلی استر بازیافت شده در درجه اول شامل تبدیل انواع مختلف زباله به الیاف جدید است که می توانند به نخ ریخته و بافته شده یا به پارچه ها گره بزنند. درک انواع مواد زاید مورد استفاده در تولید آن برای درک مزایای پایداری گسترده تر این پارچه ضروری است.

یکی از متداول ترین منابع مواد برای پارچه پلی استر بازیافت شده ، بطری های پلاستیکی پس از مصرف کننده است. این بطری ها ، که در غیر این صورت در محل های دفن زباله یا اقیانوس ختم می شوند ، تمیز ، عقیم سازی و به قطعات کوچک شکسته می شوند که سپس به الیاف پلی استر پردازش می شوند. بازیافت بطری های پلاستیکی ، مانند PET (پلی اتیلن تفاتالات) ، به پارچه نه تنها زباله ها را کاهش می دهد بلکه از نیاز به پلی استر باکره جلوگیری می کند ، که با استفاده از سوخت های فسیلی تولید می شود. این روش بسیار محبوب است و منجر به پارچه ای می شود که می تواند در همه چیز از لباس گرفته تا اثاثه یا لوازم داخلی استفاده شود.

علاوه بر بطری های پلاستیکی ، زباله های پلی استر پس از صنعتی یکی دیگر از مواد اصلی است که برای ایجاد پارچه پلی استر بازیافت شده استفاده می شود. این نوع زباله شامل پارچه های پلی استر مازاد یا خارج از برش است که در طی فرآیندهای تولید مانند کارخانه های نساجی یا کارخانه های پوشاک تولید می شود. این ضایعات پارچه ای به جای دور انداخته شدن ، خرد شده ، تمیز و مجدداً به الیاف پلی استر جدید تبدیل می شوند. این فرایند به طور قابل توجهی در کاهش زباله در صنعت نساجی ، که به دلیل تولید مقادیر زیادی از زباله های پارچه ای شناخته شده است ، کمک می کند. استفاده مجدد از این مواد به شرکتها امکان می دهد پارچه پلی استر بازیافتی را بدون استفاده از منابع جدید تولید کنند.

منبع دیگر زباله مورد استفاده در تولید پارچه پلی استر بازیافت شده از لباس استفاده می شود. پوشاک قدیمی پلی استر که به پایان چرخه زندگی خود رسیده اند می توانند به الیاف تقسیم شوند و به پارچه جدید پردازش مجدد شوند. این فرآیند به طور معمول شامل دفع پلی استر در پوشاک است ، که سپس اجازه می دهد تا در الیاف پلی استر تازه مناسب برای استفاده در منسوجات جدید اصلاح شود. بازیافت لباس های قدیمی نه تنها تقاضای مواد اولیه جدید را کاهش می دهد بلکه به منحرف کردن زباله های نساجی از محل های دفن زباله کمک می کند ، جایی که در غیر این صورت به آلودگی محیط زیست کمک می کند.

تولید کنندگان نساجی همچنین به طور فزاینده ای از زباله های پلی استر صنعتی از کالاهای غیر مصرف کننده مانند منسوجات مورد استفاده در صنایع خودرو ، مبلمان و اثاثه یا لوازم داخلی استفاده می کنند. به عنوان مثال ، پارچه های پلی استر مورد استفاده در پوشش های صندلی ، کوسن ها و سایر محصولات غیر قابل پوشیدن اغلب به همان روشی که زباله های پس از مصرف کننده بازیافت می شوند ، این Dismars های صنعتی را به محصولات مفید نساجی تبدیل می کنند. الیاف پلی استر از این مواد تحت تمیز کردن ، پردازش و اکستروژن قرار می گیرند و در نهایت به پارچه پلی استر بازیافتی تبدیل می شوند که می تواند در انواع کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار گیرد.

تطبیق پذیری تولید پارچه پلی استر بازیافت شده یکی از قوی ترین ویژگی های آن است. ترکیبی از مواد زاید ، مانند بطری های پلاستیکی ، ضایعات پس از صنعتی ، پوشاک استفاده شده و منسوجات صنعتی ، نه تنها امکان ایجاد پارچه را فراهم می کند بلکه باعث کاهش بار محیطی مرتبط با تولید الیاف پلی استر جدید از منابع پتروشیمی خام نیز می شود. با ضربه زدن به این زباله ها ، صنعت نساجی می تواند اعتماد خود را به منابع غیر تجدید پذیر کاهش داده و تأثیرات زیست محیطی عملکرد آن را کاهش دهد.

علاوه بر این ، پیشرفت در فناوری امکان بازیافت پارچه پلی استر بازیافت شده را امکان پذیر کرده است. در یک مدل اقتصاد دایره ای ، از پارچه های ساخته شده از پلی استر بازیافت شده می توان استفاده کرد ، دوباره پردازش شد و دوباره به چرخه تولید معرفی شد. این امر نیاز به مواد جدید را حتی بیشتر کاهش می دهد و به یک سیستم تولید پارچه پایدار و بسته تر کمک می کند.

استفاده از مواد زاید برای ایجاد پارچه پلی استر بازیافت شده همچنین به نگرانی فشرده در صنعت نساجی می پردازد: آلودگی ناشی از زباله های پلاستیکی. این صنعت با بازیافت بطری های پلاستیکی PET و سایر مواد زاید ، به مقابله با آلودگی پلاستیک و در عین حال ایجاد پارچه با کیفیت بالا کمک می کند. این رویکرد نه تنها منابع ارزشمند را ذخیره می کند بلکه در کاهش ردپای محیط زیست صنعت نساجی نیز نقش دارد ، که از لحاظ تاریخی یکی از بزرگترین مشارکت کنندگان در آلودگی در سطح جهان بوده است. $ $ $